Çiçekler

Ben beklemiyorum

Sen yine de gel

Asfalt yollarına diktiğim çiçekler

Çoktan solmuştur.

Köşesinde titrediğim sokağın kaçıncı kışıdır

Sanma gönlümün son çırpınışıdır bu

Artık cam kenarına kadehimi alıp yol gözlemiyorum

Sen yine de yönünü eve çevir

Şimdi nerededir ellerine değen deniz

Biliyorum

Saçını savuran rüzgar epey fırtınalandı

Dindi sonra

Biliyorum

Ben artık aynı peyniri yemiyorum

Aynı kahveden içmiyorum

Görsen… Tanıyamazsın beni

Saç döktüm, kilo aldım

Çabuk sıkılır, çabuk küser

Az güler oldum.

Dünya öyle hızlı döndü

Ay öyle çarptı yüzüme

Güneşe çıkmaz oldum.

Ben beklemiyorum

Sen yine de gel

Asfalt yollarına diktiğim çiçekler…

Aldım hepsinden

Dizdim odaya birer birer.